تبیین اصول و معیارهای طراحی نمای مجتمع های مسکونی شهر تهران با بهره گیری از هویت ایرانی – اسلامی. مورد مطالعه : مجتمع مسکونی حاشیه اتوبان امام علی (ع)

thesis
abstract

مطالعه سیر تاریخی هنر معماری در ایران گویای نگرش قدسی معماران در ادوار تاریخ این سرزمین می باشد. هنر دینی معماری در ایران زمین از ابتدای پیدایش تا کنون، روندی تکاملی و مستمر داشته است. معماری معاصر ایران نیازمند بازشناخت اصول ماندگار و ارزشمند ادبیات معماری ایرانی و اسلامی است. هویت اصیل معماری که در تاروپود کالبد بناهای تاریخی ایران به ودیعه نهاده شده است امروز با کندوکاو و مطالعات تخصصی قابل بازیابی و بهره برداری مجدد می باشد. در این راستا هویت فراموش شده فرهنگی پس از یک دوره بحران حیات دوباره می یابد. نمایش هویت اصیل ایرانی و اسلامی در سیمای شهرهای بزرگ، خاصه کلان شهر تهران، نمای ساختمان ها به عنوان یکی از مولفه های تعیین کننده منظر شهر معرفی می گردد. با توجه به رشد جمعیت و شهرنشینی و به تبع آن افزایش ساختمان های مرتفع در پایتخت، طراحی نما بر پایه اصول معماری ایرانی و اسلامی ضمن جهش منظر شهر به سوی معماری هویت گرا، پاسخگوی نیازهای ساخت در عصر حاضر نیز می باشد. به منظور پاسخ گویی به این نیاز، در این پژوهش؛ معیارهای معماری سنتی ایران از منابع کتابخانه ای در این حوزه استخراج و سپس با کاربرد روش تحلیل محتوا، نتیجه حاصل از مطالعات در جداولی جمع بندی شده و در ادامه به منظور تطبیق معیارهای مذکور با طراحی نما از تکنیک مشاوره با چند تن از اساتید صاحبنظر در این زمینه بهره گیری شده است. در نهایت راهکارهای کاربردی برای طراحی نمای ایرانی ـ اسلامی ارائه خواهد شد.

similar resources

کیفیت محیطی موثر در حیات پذیری مجتمع های مسکونی (مطالعه موردی مجتمع مسکونی امام، چمران، آسمان شهر تبریز)

مسکن از اساسی‌ترین نیازهای انسان است. کم‌توجهی به نیازهای چند بعدی انسان موجب کاهش کیفیت زندگی در آنها شده است. از این ‌رو بررسی کیفیت محیطی برای افزایش حیات، با در نظر گرفتن جنبه‌های مختلف نیازهای انسان ‌تأثیر عمیق بر حیات‌پذیری مجتمع مسکونی دارد. رویکرد حیات‌پذیری به دنبال مسئله پیوند مسکن با حیات انسان و نیازهای او از طریق توجه به کیفیت محیطی در مجتمع‌های مسکونی است. همچنین به دلیل ‌تأثیر مت...

full text

تبیین اصول و معیارهای طراحی ایرانی اسلامی در مجتمع مسکونی با رویکرد امنیت (مطالعه موردی: شهر جدید گلبهار)

فقدان الگوی بومی در طراحی و معماری مجتمع های مسکونی آنها را به محیط¬های زیستی بالقوه آسیب¬ زا مبدل می¬کند. سبک زندگی آپارتمانی که بی تردید پیامد مدرنیته غربی است چنانچه از اسلوب و اصول معماری ایرانی، اسلامی تبعیت نکرده و به تقلید صرف از الگوهای غربی اکتفا کند، بالقوه بستر مناسبی برای آنواع آسیب های اجتماعی خواهد بود که می¬تواند سلامت مجتمع و به طبع آن امنیت شهری را با تهدیدهای جدی مواجه سازد. ...

گونه شناسی مجتمع های مسکونی، گامی مؤثر در طراحی با کیفیت مجموعه های مسکونی معاصر بررسی موردی: مجتمع های مسکونی شهر تبریز

افزایش جمعیت شهری و نیاز به اماکن مسکونی موجب استفاده از مساکن چندخانواری به‌جای مسکن تک‌خانواری شده‌ است که شهر تبریز نیز از این قاعده مستثنی نیست. از مسائل مهم طراحی این الگوی جدید سکونت، فراهم‎آوری زمینه‌ای جهت شناخت و آسیب‌شناسی وضع موجود است. با واکاوی ادبیات موضوع چارچوبی متشکل از دو معیار مطرح در طبقه‌بندی مجموعه‌های مسکونی یعنی ارتفاع (تعداد طبقات) و نحوه همنشینی فضاهای باز ‌و ‌بسته تبی...

full text

کاربست علم روانشناسی محیطی در معماری و طراحی شهری با تاکید بر اصول و معیارهای طراحی مجتمع های مسکونی

امروزه توجه به جایگاه علوم رفتاری در طراحی شهری و معماری و چگونگی تاثیرگذاری فضا بر بروز رفتار انسانی از جمله مواردی است که نیازمند بررسی و بازبینی مفهومی و عملیاتی است که ترسیم کننده جایگاه واقعی علم روانشناسی محیطی در طراحی معماری باشد. در واقع آشنایی طراحان شهری با دانشهایی همچون علوم رفتاری و روانشناسی محیطی می­تواند این امکان را برای طراحان فراهم کند تا منطبق بر نیاز و فرهنگ استفاده­کنندگا...

full text

هویت مکانمند و بی‌هویتی در فضای شهری: مطالعه موردی دو مجتمع مسکونی در شهر تهران

انسان­ها در زندگی روزمره­ با هویت­سازی، خود را از دیگران متمایز می‌­سازند و بین خود و دیگری تمییز قائل می‌­شوند. مکان نیز با حضور انسان و فعالیت‌­های وی هویت پیدا می‌کند. تعلق‌خاطر و حس مثبت داشتن به مکان و انباشت تجربه‌ها و خاطرات مبتنی بر مکان نشانه‌ای از هویت مکان است. در این مقاله تلاش شده است تا با مطالعه­ ­تطبیقی میان دو مجتمع مسکونی واقع در مناطق 15 و 1 تهران و با اتخاذ رویکردی کیفی از ط...

full text

بررسی رابطه طرح کالبدی در مجتمع های مسکونی و حس دلبستگی به مکان در بین ساکنین (مطالعه موردی: مجتمع های مسکونی امام خمینی و امام رضا در همدان)

مکان پدیده ایست که انسان در طول زندگی خود به آن معنا بخشیده و به آن وابسته می شود. وابستگی به مکان از کیفیت فضا و نحوه طراحی متأثر است و افراد طی دوره زمانی خاص آن را می آفرینند. میان دلبستگی به مکان و ادراک و شناخت مکان از سوی فرد رابطه مثبت وجود دارد تا آنجا که خود را با آن بازمی شناسد. این پژوهش به بررسی رابطه طرح کالبدی و حس دلبستگی به مکان در بین ساکنین مجتمع های مسکونی می پردازد. پس ازپرد...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده هنر و معماری

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023